Wat heb jij een dikke reet zeg! - en ander vrouwenleed

Ze ziet er prachtig uit. Herstel. Ze is prachtig. Hoe ze het kan, op van die enorme hoge hakken lopen, ik weet het niet, maar als een panter zwiert ze op haar doel af. Of dat nou een afspraak, haar laptop of de keuken is. En praten dat ze kan, deze vakvrouw. Of moet ik zeggen, 'fileren'? Niet iedereen is ertegen bestand, maar dat kan haar niet schelen. Prachtig vind ik dat, die gezonde arrogantie, juist gedoseerd.

Toch klopt er iets niet.

"Wat dan?!"vraag jij je verbouwereerd af, na het lezen van zo'n intro. Ach. Het is die algemeen bekende en wijdverspreide vrouwenkwaal: we zijn massaal ontevreden over ons uiterlijk.

Dus geef een compliment over haar sierlijke wandelgang en hup: "Ik draag alleen maar hoge hakken omdat ik zo klein ben." Zeg iets over hoe mooi die jurk haar staat en hup: "Ja, dan zie je m'n brede heupen en dikke kont tenminste niet zo."

Je zou er terstond alleen nog maar iets propperig kleins door zien.

Maar dat zie ik niet, écht niet. En dat schrijf ik niet uit beleefdheid. Misschien komt het omdat ik maatje 34 smal ben, dat ik al die vrouwelijke vormen prachtig vind.

Daarnaast herken ik het maar al te goed. Je wilt niet weten hoe ik over mezelf dacht en sprak, tot nog maar kort geleden. Het mooie van mensen zien, deed ik altijd al graag, maar nu doe ik dat niet meer met een voor mij werkelijk áltijd negatief vergelijkingsresultaat.

Andere mensen 'zien', wordt daardoor een stuk leuker.

Want laten we wel wezen, door al dat vergelijken, ben je nogal veel met jezelf bezig. Voordat je het weet, word je nog jaloers ook.

En maar ratelen over wat er allemaal niet aan je deugt zodra de 'kans' zich voordoet. Dat 'connect' niet echt lekker, zeg maar.

Mannen kijken veel praktischer naar hun lichaam.

Als alles zo'n beetje functioneert, is het allang prima. (Ik weet het, ik generaliseer - is voor 'the sake of the argument' enzo. Gewoon verder lezen.) Waar komt dat verschil vandaan?

Laatst zagen manlief en ik een Belgisch tv programma dat over vrouwen als lustobject ging. Bij het onderzoek waren alleen vrouwen betrokken. In die zin, dat vrouwen foto's van andere vrouwen voorgeschoteld kregen en er gekeken werd naar hun eigen tevredenheid. Wat bleek?

Zowel naar zichzelf als naar andere vrouwen keken ze op een 'lustobject manier'.

Logisch, was de conclusie van de professor (v), vrouwen zijn gewend om als lustobject gezien te worden. Dus als ze zichzelf niet als zodanig zien, bederft dat de nodige lichaamspret.

Vrouwen die zichzelf wél aantrekkelijk vinden, genieten ervan om naar zichzelf te kijken en zich bijvoorbeeld uitgebreid in te smeren. Ook in algemene zin hebben deze vrouwen meer (zelf)vertrouwen en plezier in het leven.

Het klonk ons zeer aannemelijk in de oren. Benieuwd wat Truus uit de intro ervan vindt....