woensdag 24 juli 2013

Rot op met je aanbieding!

"Heeft u nog interesse in onze chocolade aanbieding van deze week?" De winkeldame die dit overduidelijk eigenlijk liever niet wil vragen, wijst naar de display naast de kassa. Ze heeft zojuist allemaal gezonde spulletjes langs de scanner gehaald. Ik voel enige irritatie omhoog kruipen, maar weet dat niet zij het is die deze vraag stelt.


"Word je het nou niet zat joh, dat je dat verplicht aan iedereen moet vragen?"




-- Meer blogs lezen? Sinds februari 2014 blog ik op www.sonjavanvuren.nl. --

Ik heb gezien dat er even geen andere klanten in de buurt zijn en ben benieuwd naar haar antwoord. 

"We moeten dit vragen van het hoofdkantoor. Die instructies hebben we bij de laatste training gekregen. Dus ja...."


Nog los van het feit dat de manier waarop ze het vraagt, je niet een 'dat móet ik hebben'-gevoel geeft, het heeft ook niks met de klant te maken. Wel alles met het product. Want dat wil de winkel(keten) deze week extra slijten.

Terwijl je het zo makkelijk zou kunnen omkeren.


Kijk per klant wat er afgerekend wordt en haak daarop aan door hem of haar te attenderen op een ander product dat daar goed bij zou passen. Zou zomaar eens blij verraste klanten en meer omzet kunnen opleveren.

Maar ja, dan moet je wel geïnteresseerd zijn in je klant....


En daar selecteert en stuurt het hoofdkantoor niet op. Goedkoop is meestal het criterium. Investeren in de medewerkers kost alleen maar extra geld. Dus gooi er eenvoudige, uniforme instructies in en voilà - daar staat weer iemand met een actie te leuren of te vragen of je alles hebt kunnen vinden.

Pushen, pushen, pushen, want de marges en volumes staan onder druk.


Dat pushen, moet derhalve zo voordelig mogelijk gedaan worden. Logisch, toch? Alles behalve, uiteraard. Op deze manier krijg ik steeds minder zin om jouw winkel binnen te stappen, laat staan er iets te kopen.

Stel je voor dat medewerkers gastheren en gastvrouwen zijn.


Het vertroetelen van klanten en hun belang staan voorop. Wat zou dat betekenen voor de inrichting, het assortiment, de wijze waarop alles gepresenteerd wordt, de manier van omgang? Ik zie het al helemaal voor me:

  • Een etalage die regelmatig een andere sfeer uitstraalt (bedenk voor iedere maand een toepasselijk thema).
  • Geen standaardstellages van gelijke hoogte, maar verrassende ontdekkingspaden.
  • Sfeerverlichting i.p.v. fel TL licht (want de meeste mensen stelen niet, hoor).
  • Je wordt op zo'n manier welkom geheten dat je het nog echt gelooft ook, dat je welkom bent.
  • Er wordt meegedacht. Niet alleen over producten, maar ook wat betreft levensstijl en wat bij jou (en je gezin) past - het is maar net wat voor soort winkel het is en wat de klant nodig heeft.
  • Je krijgt attente mailtjes en af en toe een SMS'je over precies die dingen (hoe wéten ze het!) die jij wilt.
  • Dan hoeft het dus niet meer alleen over prijs te gaan.

Nou ja, zo kunnen we nog wel even doorgaan.


Maar dat is wel veel werk, hoor ik je denken. Voortploeteren op de huidige manier niet? En je kunt het simpel maken: begin met iets kleins. Probeer één verandering uit. Geef die met overtuiging je volle aandacht. Want een beetje half-half gaat niet werken he en dat weet je. Kijk vervolgens wat er gebeurt.

Zou zomaar kunnen dat je de smaak te pakken krijgt. Samen met je klanten.


En zo'n smaak kan nogal besmettelijk zijn. Krijgen we straks weer leuke winkelstraten zeg.... Meer stralende gezichten, ook in winkels.... Stel je voor....

Daarvoor kruip je toch graag van achter je computer vandaan?

1 opmerking:

  1. Bij de stationskiosk. Altijd nu. Koop je een cappucino: 'Wil je er ook een kitkat bij? Nu twee voor maar €1,50'. Dat doen ze wel heel natuurlijk trouwens. En steeds maar blijmoedig. Hoe krijgen ze het voor elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen