Denk aan stromend water en.... wég stress!

Vorig weekend zat ik te kijken naar een YouTube filmpje over Tai Chi. Alhoewel, 'filmpje', het is meteen een volledige cursus van bijna 4 uur. Ik moet toegeven dat ik niet verder ben gekomen dan het eerste halfuur. Maar de afgelopen week heb ik ervaren dat dat ene stukje al veel gebracht heeft. En dan specifiek één zinsnede die tussen de trage bewegingen door gebezigd werd:

"Beweeg je net zo soepel als stromend water."

Stromend water is inderdaad altijd in soepele beweging, dacht ik. Obstakels? We gaan er gewoon vloeibaar omheen. Zo komen we ook aan de andere kant.

Rustig en vanzelfsprekend. Wendbaar en met souplesse.

Op die manier over mentale en fysieke beweging denken, blijkt onweerstaanbaar rustgevend. Je gaat er niet alleen letterlijk soepeler van bewegen. Je houdt je hoofd ook beter bij de activiteit van dat moment.

En als je een nogal tobberig type bent, is dat best handig....

Dus je begrijpt dat ik van de week uiterst effectief veel aan soepel stromend water heb gedacht. In plaats van dat gedachten als in een draaikolk met je aan de haal gaan, stromen ze door je heen.

Zo snel als dat ze komen, drijven ze ook weer bij je vandaan.

Van de meeste gedachten wil je ook liever niet dat ze blijven plakken. Want dat vele plakwerk, levert nogal irritant vaak onnodig monsterlijke proporties op. Je blijft er maar bij plakken he.

Vooral vanuit één specifieke hoek. En dan bedoel ik niet de positieve.

Stromend water is natuurlijk geen onbekende in de meditatie wereld. Het is een veelvoorkomende beeldspraak. Maar 'm zo praktisch dagelijks gebruiken, was nog niet eerder bij me opgekomen.

Dat is best een blogje waard, toch? Wie weet, heb jij er ook wat aan.