donderdag 30 mei 2013

Meer risico's durven nemen? Meer fietsen!

Weet je nog dat je leerde fietsen zonder zijwieltjes? Het was spannend. En voordat je het wist, ging je onderuit. Kapotte knie? Zere arm? Maakte niet uit. Je stapte toch weer op. Je wilde fietsen.... zónder die extra wieltjes! 

Wat doe je als volwassene? 

Je van tevoren niet 1 kapotte knie of misschien een zere arm voorstellen. Nee....

Je bedenkt je iedere zere plek die je je maar kunt voorstellen. En dat niet alleen, je vóélt al die zere plekken ook al bij voorbaat.

Al worden er 10 fietsen (= kansen) neergezet, je durft nergens op te stappen. 

Als je jong bent, stel je je niet allerlei andere scenario's voor. Je wilt simpelweg fietsen zonder zijwieltjes! Gevolg: laserscherpe focus.

Stel dat je je bedacht had dat je natuurlijk ook gewoon met zijwieltjes kunt blijven rijden. Of dat je straks toch een auto hebt. Of dat dat hele idee van 'leren fietsen' eigenlijk nergens op slaat.

Stel je voor....

Stel je voor dat we ons meer zouden gedragen zoals toen. Dan zou je meer risico's durven nemen.

  • Dat moeilijke gesprek voeren met je baas? Nu inplannen.
  • Dat gewaagde artikel wat je niet durft te publiceren? Hee, net online gezet.
  • Je eigen bedrijf komt niet van de grond omdat je aan het over-analyseren bent? Gestart.

En voordat je het weet, ga je onderuit. Je staat op, wrijft over je zere arm en stapt weer op.

Waarom lukt het niet meer om zo te leven? Wat is de grootste angst?

Dat er iets vervelends gebeurt. Want dat moeilijke gesprek aangaan, kan het einde van de relatie betekenen. Je gewaagde artikel kan afgekraakt worden. Je eigen onderneming kan jammerlijk mislukken. Dat doet pijn.

We hebben een hekel aan pijn. Als het kan, vermijden we het. 

En dat kan vaak. Heel makkelijk. Door niks te doen. Het uit de weg te gaan. Excuses te verzinnen.

Jezelf verlammen met allerlei horror scenario's.

Uiterst effectief. Zo lijkt het. De realiteit is echter dat je alleen maar langer en meer last hebt van pijn. Want:

Uitstellen = kwellen.

Ergens blijven werken terwijl je al jarenlang weg wilt. Een vriendschap aanhouden die alleen maar energie kost. Na 10 businessplannen nog net zo ver zijn als daarvoor.

Je frustratie wordt er niet bepaald minder van.

Helaas is er maar één oplossing voor: oefenen. Neem dat risico. En warempel, het heeft niet de dood tot gevolg. Stel je minder defensief op en hee, het is zinvol advies, geen je-tot-de-enkels-afhakkende-kritiek.

En ja, afgewezen worden, is geen fijn gevoel. Maar er constant bang voor zijn ook niet.

Voel het op de momenten zelf. Niet daarvoor. Niet daarna.

Vallen, even diep ademhalen en hup, weer opstappen. Hoe vaker je het doet, hoe vertrouwder je ermee wordt.

Je recupereert steeds sneller. Je krijgt meer lef. Je gaat steeds harder fietsen. Je valt minder vaak. Af en toe durf je zelfs het stuur los te laten.

Zo erg is het eigenlijk allemaal niet. Had je het maar veel eerder gedaan. Nee. Je doet het nu. En de volgende keer weer.

zaterdag 25 mei 2013

B2B Content Marketing om je vingers bij af te likken

Content Marketing hier. Content Marketing daar. Je wordt bijna doodgegooid met de term. Maar dat heeft een goede reden. Het is een vorm van pull marketing die simpelweg werkt. Als je 'm goed toepast. Hoe je dat doet? 4 tips.

1 - Wie moet z'n vingers aflikken bij jouw content?


Wie is je ideale klant? Wie is exemplarisch voor de mensen die je wilt bereiken? Dat is degene die steeds indringend over je schouder meekijkt als je aan het schrijven bent.

Zou hij/zij je mail openen? Je blog aandachtig lezen en met liefde delen met zijn/haar netwerk? Dit zijn geen multiple choice vragen. Er is maar één antwoord mogelijk.

2 - Stop selling, start telling.


Het gaat niet om jouw bedrijf. En ook niet om jou. Sorry. Dus hou op over je jonge dynamische team, de creativiteit, jouw passies, dat je dé ideale oplossing hebt en bent.... enzovoorts enzoverder.

Welk probleem los jij voor mij op? Aan welk brandend verlangen geef jij invulling?

Ken je (potentiële) klanten. Door en door. Van haver tot gort. Als je weet waar ze wakker van liggen en waar ze naar verlangen, dan weet jij precies waarover je moet schrijven. Welke antwoorden ze nodig hebben.

3 - Niet pushen, maar pullen.


Zoeken, zoeken, zoeken naar kansrijke prospects. Of gevonden worden op het moment dat zij jou nodig hebben. Dat laatste is de kracht van pull marketing.

Internet heeft ervoor gezorgd dat mensen zonder verkopers op zoek kunnen gaan naar een oplossing voor hun probleem. Dat moet je niet jammer vinden, maar optimaal faciliteren.

4 - Wees kort. En krachtig.


Hoe korter, hoe beter. Saaie, lange stukken zet mensen niet in beweging. Zeker niet op het internet. Dat schrikt alleen maar af.

Wat doet er écht toe? Schrap de rest. En eindig met een prikkelend duidelijke call-to-action.

Content Marketing wordt steeds belangrijker. 


De tijden zijn veranderd. Alleen jouw bedrijfsboodschap verkondigen, werkt niet meer. Leads genereren met kwalitatieve, betrouwbare en relevante content werkt wel.

dinsdag 21 mei 2013

De wereld draait NIET om jou

In het mei nummer van Filosofie Magazine staat een artikel over de filosoof Kierkegaard. Ik kende de naam wel, maar was niet bekend met zijn gedachtegoed. Nu wel. In ieder geval een beetje. Wat hij vertelt, vind ik goed passen in 'de nieuwe economie' ontwikkelingen, waarbinnen o.a. het doorgeschoten individualisme aan de kaak wordt gesteld.

'Jezelf worden', is voor Kierkegaard geen uiting van maakbaarheidsdenken.


De wereld draait namelijk NIET om jou. Natuurlijk ben je uniek. Dat is iedereen. Relaties zijn echter niet bedoeld voor jouw maximale zelfontplooiing.

De positieve betekenis van zelfwording is 'jezelf genoeg zijn'.



In verliefdheid en bepaalde vriendschappen gebeurt het tegenovergestelde van zelfwording, aldus Kierkegaard: we verliezen onszelf in de ander. Waarmee je jezelf niet vrijer, maar juist afhankelijk maakt.

Zo zie je volgens hem het leven nog steeds voor 'een project' aan.


Maar dan uitbesteed. Aan de ander. "Zonder jou kan ik niet leven," heeft dan ook niets met liefde te maken, maar alles met wanhoop.

Je kunt je eigen overspannen verwachtingen niet waarmaken. 


Dus leg je die verantwoordelijkheid buiten jezelf. Vroeg of laat gaat dat fout. Als je 'jezelf niet genoeg bent', rust er steeds een te zware hypotheek op relaties.

Voor Kierkegaard was liefhebben dé levensopdracht.


Maar dan als een beweging naar buiten. Niet vanuit het egocentrische naar binnen. Overdreven gevoeligheid en verbittering zijn zo bezien symptomen van een ongezonde relatie.

"Ontspanning i.p.v. overspanning en relativering i.p.v. verabsolutering vormen een levenshouding die ongezonde afhankelijkheid buitensluit."


Naastenliefde is een plicht, aldus Kierkegaard. En dat gaat je een stuk beter af als je op de hierboven omschreven manier in het leven staat.

Steeds bezig zijn met de invulling daarvan, is de zin van het leven. Dat ís het leven.

vrijdag 17 mei 2013

Verleidelijk bloggen is als een goeie striptease

Zo. Ben je op deze blog terecht gekomen omdat je de kop prikkelend vond? En word jij ook zo vaak teleurgesteld door de artikelen waar van die spannende titels boven staan? Zullen we uittesten of dat ook voor dit stuk geldt? Blijf even lezen alsjeblieft....

Wil je zo prettig geraakt worden dat de blog rillingen over je rug lopen? 

Lijkt je dat wat? Mij wel. Hou vast, die aandacht.

Als je mensen aandachtig wilt laten lezen, moet je meeslepend schrijven.

Wil je boven het koppensnellen niveau uitstijgen, moet je niet alleen schrijven. Je moet een verlangen bevredigen.


Een heftig verlangen. Wat naar invulling smacht.


Je hele artikel doorspek je met de geloofwaardige belofte van de inlossing van dat verlangen. De zinnen rijgen zich aaneen. De dorst van de lezer wordt gelest.

Het is als een striptease.

Je rukt niet in één keer de kleren van je lijf. Stapje voor stapje maak je de essentie zichtbaar. Waardoor de lezer t/m het einde móet doorlezen.

Een header statement is dus niet genoeg.


Tussenkoppen moeten even prikkelend zijn om de aandacht van de lezer vast te houden. Daartussen moeten afdoende interessante rondingen zitten.

Hoe houden schrijver en lezer het samen spannend?

  • Doe een buitensporige claim. Want dan wil ik lezen of jij dat waarmaakt.
  • Gebruik een stevige portie humor. Doe karikaturaal. (Alleen als je ook écht grappig bent he!)
  • Hang een algemeen geaccepteerde overtuiging aan de hoogste boom.
  • Doe vergezocht. Extreem. Zodat ik me afvraag: gaat ie dat écht doen?!

En gebruik gebabbel.

Mensen houden van dialogen. We lullen wat af met elkaar in het dagelijkse leven. Zo lezen we ook graag. We houden van vragen en interactie.

Zo. Heb je t/m hier gelezen? Ja? Laat me weten waarom....

zaterdag 11 mei 2013

Succes leidt tot ander gedrag

Gedrag verander je door te beargumenteren waarom iemand zich anders moet gedragen. Tenminste, dat is het gangbare idee. Dat de praktijk vervolgens zo weerbarstig blijkt, ligt natuurlijk niet aan dat idee. Het ligt aan de mensen. Die hebben een slechte houding. 
Als je zo beledigd wordt, heb je uiteraard veel zin om mee te werken!

In theorie werkt het zo:

  • Iemand moet zijn houding, die voortkomt uit persoonlijke normen en waarden, veranderen.
  • Van daaruit ontstaat het voornemen zich anders te gedragen.
  • Et voila: iemand gedraagt zich anders!

In de praktijk werkt het zo:

  • Bewijs eerst maar eens dat dat andere gedrag succes oplevert.
  • Succesvol gedrag wordt gekopieerd.
  • Et voila: iemands houding verandert! (Normen en waarden worden herzien.)

Wordt het jou ook meteen duidelijk waarom zoveel veranderings-trajecten mislukken?

De theorie is ontluisterend intensief, duurt demotiverend lang, lijdt onder perfectionisme en is extern gemotiveerd (van buitenaf opgelegd). Een bedrijf moet snel resultaat zien. Als dat uitblijft, is de conclusie al snel dat hoe het eerst ging, blijkbaar zo gek nog niet was.

marketing-communicatie
Als je in de praktijk merkt dat een andere manier van doen, goed voelt en waardering oplevert (en je gestimuleerd wordt als het even niet goed gaat), krijg je de herhalingssmaak te pakken. Je wordt intrinsiek gemotiveerd.

De sociale controle neemt toe met het toenemen van het aantal mensen die meedoen.

Daar kan geen consultant tegenop. Na verloop van tijd is het niet 'nieuw' meer en is er een gewoonte ontstaan en een andere houding gecreëerd.

Mensen hebben in principe een positieve basishouding.

Men begrijpt heus wel dat bepaalde veranderingen om ander gedrag vragen. Maar het persoonlijke belang komt in het gedrang als er gebrek aan bewijs is dat een andere werkwijze succesvoller is.

Maak zichtbaar dat ander gedrag succes oplevert. En sta versteld van de medewerking die je krijgt.

vrijdag 10 mei 2013

Dat doet de markt goed: Goedmarkt!

De wereld is aan het veranderen. We verkeren in een structurele crisis, markten zijn overvol, de concurrentie is moordend en internet maakt alles transparant. Je onderscheiden met een goed product, goede dienst en redelijke service is nagenoeg onmogelijk geworden.

Hierdoor keren we terug naar de menselijke maat: het gaat weer om relaties in plaats van transacties.

Want mensen maken nog steeds wél het verschil. Dat is altijd al zo geweest. Maar als geld en spullen het doel zijn, worden relaties middelen om er zoveel mogelijk van te vergaren.

De wereld op z'n kop. Ga maar eens een tijd op je kop staan. Da's niet gezond.

En dat voelen we, dat het niet gezond is. De oude economie is pijnlijk krakend tot stilstand gekomen. Terwijl er het nodige om ons heen instort, schieten er ook mooie, nieuwe economie initiatieven uit de grond.

GoedmarktEen goed voorbeeld daarvan is Goedmarkt

Goedmarkt is een online platform dat het faciliteren en promoten van zakelijk contact combineert met het steunen van goede doelen:

  • Je schenkt een product of dienst. 
  • Een ander bedrijf neemt het af. 
  • Het bedrag van de transactie gaat volledig naar een goed doel in Nederland via
    het Oranje Fonds en Natuurmonumenten.
  • De aanbieder en afnemer krijgen een voucher/rekening die als schenking in de administratie opgenomen wordt.

Duidelijk, overzichtelijk, eenvoudig en.... Goed.

Viviane van den Bichelaer, oprichter en directeur van deze stichting, voegt echter nog een dimensie aan Goedmarkt toe. Het is namelijk tevens een marketing tool.

Je deelname kun je opnemen in je communicatie en verkoop-gesprekken.

Over 'de menselijke maat' gesproken. Als beide partijen initiatieven als Goedmarkt een warm hart toedragen, krijg je een ander soort gesprek. Het scheppen van een band gaat vóóraf aan het zakendoen.

Mensen zijn sociale dieren die niets liever willen dan contact. Niet met geld, niet met spullen, maar met andere mensen.

Zaken doe je met mensen. Dat maakt het persoonlijk. Altijd. Als je raakt en geraakt wordt, maak je écht contact.

Goedmarkt en de mensen die erachter zitten, raken me. 

Als ik erover praat met andere mensen en zij worden er ook door geraakt, dan geloof je samen ergens in. Dan blijk je bepaalde normen en waarden te delen. Dé vertrouwensbasis om zaken te doen met elkaar.

Zo komen niet alleen business en betekenis samen, maar ook online en offline. Prachtig.

donderdag 9 mei 2013

Eigenlijk is het allemaal heel simpel....

Het zijn de favoriete speeltjes van menig consultant: modellen. Vereenvoudigde weergaven van de werkelijkheid, met lekker veel clichés. In de praktijk blijken die modellen echter nogal bewerkelijk. Vandaar dat je.... een consultant nodig hebt! Een businessmodel wat in ieder geval werkt voor die beroepsgroep.

Als een model geïmplementeerd is, gebeurt er vervolgens iets raars.

Het beheersen en bijhouden van het model vraagt zoveel aandacht dat mensen geen tijd meer hebben om zelf na te denken. Erger nog, het werkt apathie en het ontwijken van verantwoordelijkheden in de hand.

Het model blijkt een schuilplaats in plaats van springplank.

Systemen die voornamelijk op efficiency focussen, zijn niet veerkrachtig. Omdat de insteek machinaal en niet menselijk is, zijn ze enkel efficiënt in een stabiele, onveranderlijke omgeving.

De huidige tijd is volatiel. Er verandert veel en ook nog eens in een hoog tempo.

Een statisch model staat daar haaks op. De werkelijkheid is te complex. Veerkrachtige systemen gaan uit van netwerken van relaties tussen mensen. Want dat is wat onze organisaties en werkwijzen zijn.

Veerkracht is adaptief.

Je moet je snel kunnen aanpassen. Inzien wanneer bestaande werkwijzen niet meer werken. Nieuwe mogelijkheden herkennen, vertalen en toepassen.

Het gaat niet om de theorie. Het gaat erom of iets werkt.

Adaptieve modellen die richting geven aan gedrag en snel resultaat opleveren, hebben een aantal kenmerken gemeen:

  • Helder in hun eenvoud: oplossingsgericht, makkelijk te begrijpen en door iedereen te gebruiken.
  • Het is duidelijk wat je zonder veel ingrepen vanaf morgen anders kunt doen.
  • Wat je anders doet, levert snel merkbaar resultaat op.  
  • Kies de weg van de minste weerstand: begin met een paar gemotiveerde medewerkers. Daar ligt het startpunt van succesvolle veranderingen.
  • Quick wins motiveren en dienen als voorbeeld en inspiratie voor de hele organisatie. Succesvol gedrag wordt namelijk gekopieerd.
  • Niet gericht op het verklaren van het verleden, maar op het klaar zijn voor de toekomst.
  • Niet doen wat in theorie zou moeten werken, maar wat werkt.
  • Gebruik maken van gezond verstand.

Je hebt een kritische massa nodig om als organisatie te kantelen. 

Succes heeft een sneeuwbaleffect. Daarom is het zo belangrijk dat er snel successen geboekt worden. Focussen op het implementeren van een model verbetert de theorie misschien, maar of de praktijk er beter van wordt?

Niet het model moet prioriteit hebben, maar het succesvoller maken van de organisatie.

Dat vraagt niet om de leiding nemen, maar om richting geven. Durf daar dictatoriaal in te zijn. Bepaal keihard en duidelijk de richting en de daarbij behorende kaders. De meeste mensen willen niet alle vrijheid, maar bewegingsruimte binnen een duidelijk gedefinieerd speelveld.

Als richting ontbreekt, krijgen volgers vrij spel en regeert de waan van de dag en het eigenbelang.

Als je niet een visie hebt, maar een visie bent, weet je de juiste omgeving te creëren. Dat is niet makkelijk. Het vraagt om ontpolderen en brengt een bepaalde mate van onzekerheid met zich mee.

De mensen die daar pijn van krijgen, bieden weerstand. Dat maakt meteen duidelijk aan wie je géén aandacht moet besteden. 

En dan kunnen dingen ineens heel snel gaan....

zaterdag 4 mei 2013

De oude economie is dood. Lang leve de nieuwe economie!

Stel dat je ergens anders opnieuw moet beginnen. Wat je had, heb je niet meer. Niemand kent je. Niemand weet wat je verleden is. Hoe je cv eruit ziet. Hoe groot je bedrijf was of waar je gewerkt hebt. In wat voor auto je reed.

Als alle context waarbinnen mensen je nu kennen, weg is.

Wat heb je dan te bieden? Waar ga je van uit? Hou je vast aan het oude vertrouwde, wat in de nieuwe context waarschijnlijk niet werkt? Of spring je in iets nieuws?

Iets wat zo nieuw is, dat je het niet van tevoren kunt onderzoeken. Want iets wat nog niet bestaat, is nergens mee te vergelijken.

Het is een beeldspraak voor de transitieperiode waarin we verkeren.

In de oude economie gingen we van
A naar B:

  • A: communiceer wat je doet of verzin een leuke actie
  • B: de orders stromen binnen

Alle ruimte om de transactie centraal te stellen.

Alle gelegenheid om maar aan één ding te denken. Geld verdienen. De relatie wordt in een dergelijke situatie onvermijdelijk van ondergeschikt belang.

Die tijden van schaarste zijn definitief voorbij.

Ik hoef jou niet uit te leggen dat markten inmiddels overvol zijn, de concurrentie moordend is en dat internet alles transparant maakt. Dat merk je iedere dag. En je wordt er niet bepaald vrolijk van.

De uitdaging van de nieuwe economie ligt in het loslaten van het 
'A naar B denken'.

In tijden van overvloed is de noodzaak en behoefte om van A naar B te gaan verdwenen. We hebben geen begeleiding en uitleg meer nodig.

Dankzij internet kunnen we zelf beslissen of we van A naar B, C, M, T of Z gaan. 

Sterker, we beginnen heel vaak niet eens meer bij A. Het gaat van hink-stap-sprong en dan ineens vinden we wat we zoeken. De oplossing. Een innovatief idee. Inspiratie. Een doorbraak.

Om te vinden, moet je eerst samen hink-stap-springen.

En dan niet zoals we dat vroeger op de straattegels deden. Waarbij je binnen de ingekaderde cijfers in vakjes moest blijven. Nee.


Je springt uit het bekende op een onbekende ondergrond. 

Wat nieuw is, herken je niet. Dat kun je negeren en afwijzen.

Of onderzoeken en uit- proberen. Zo stuit je op nieuwe dingen.


Ontdek je een aanpak die je vanuit A niet kon zien, maar vanuit D ineens wel.

Het jammere is, dat je dat pas ziet als je 'A' loslaat. Een manier van zakendoen loslaten waar je al zo lang vertrouwd mee bent, is verrekte moeilijk.

En dan kan het ook nog eens even duren voordat je via een onsuccesvolle B en C bij een succesvolle D aanbeland bent. Dat is ondernemen. Een sprong durven wagen. Vallen en weer opstaan.

Het is noodzakelijk om de transitieperiode waarin we verkeren niet alleen door te maken, maar ook te overleven.

Er is een grote behoefte aan mensen en bedrijven die voornoemd proces faciliteren. Die samen met hun (potentiële) klanten op ontdekkingsreis durven gaan.

Daar bestaat geen handboek voor, geen stappenplan. 

Hoe graag we dat ook zouden willen. Iets wat volstrekt nieuw is, heeft geen handleiding. Maar wees eerlijk: hoe vaak hebben we lineaire stappenplannen succesvol doorlopen en volgehouden?

Vooraf zekerheid willen, zal je verlammen. Accepteren dat die er niet is, zal je niet alleen bevrijden. Het zal ook creatiever maken.