Nou doen we dat vaak, dingen uit hun verband trekken.
Meestal niet eens bewust. Het is gewoon hoe ons brein werkt. De bril waardoor we de wereld zien en interpreteren, wordt door van alles en nog wat ingekleurd. Allerlei (onbewuste) overtuigingen spelen een rol. Zo heeft iedereen door selectief luisteren z'n eigen waarheid.
"Geven is het nieuwe nemen", wordt dus ook verschillend geïnterpreteerd:
In de oude economie draait het om economische groei, winstmaximalisatie, koopkracht en schaalvergroting. Vanuit dat perspectief wordt geven een soort valuta. Dan krijg je al snel hetzelfde effect als met 'echt geld':
Het is te weinig, te veel, niet op tijd, wordt nooit (terug)betaald enzovoort.
In de nieuwe economie gaat het om zaken als welzijn,
de ecologische voetafdruk, juistschaligheid, continuïteit, kringlopen, peer-to-peer en sociale impact. Het is een ander perspectief dat zich nog verder moet uitkristalliseren.
Dat sociale aspect van de nieuwe economie en het zakelijke van de oude, zijn zich aan het vermengen.
Dat zie je in de nieuwe samenwerkingsvormen die aan het ontstaan zijn vanwege de financiële crisis, de noodzaak tot verduurzaming en de flexibilisering van arbeid. Logischerwijs levert dat de nodige frictie op. Menig 'nieuwe economie netwerk' strandt voortijdig.
Er zijn ondernemers die doorbijten en de eerste resultaten daarvan zien.
Maatschappelijk belang en commercieel rendement kunnen succesvol samengaan. We weten alleen nog niet precies hoe. Je moet flink wat eelt op je ziel hebben om al het cynisme en de mislukkingen te verdragen. Uiteindelijk zal "geven is het nieuwe nemen" er een nieuwe betekenis door krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten