Wees aardig als je middelmatig wilt zijn

Aardig gevonden willen worden. Het is een veel voorkomende kwaal. Zeker onder vrouwen. 

Ach ja, wat geeft het, zou je kunnen denken. Inderdaad. Maar het heeft een heel groot nadelig neveneffect:

Aardig gevonden willen worden, leidt tot middelmatigheid.

• Als je nooit iemand voor het hoofd wil stoten. 
• Als je altijd met iedereen rekening wilt houden. 
• Als je al te hulp schiet voordat er hulp nodig is.
• Als je ergens tegenin gaat, maar uiteindelijk toch doet wat de ander wil.

Wat krijg je dan? Een krampachtig iemand zonder mening die met alle winden meewaait.

Okay, je bent ontzettend aardig, maar verder hebben we niks aan je.

Want je kunt niks bijleren. Geen nieuwe ideeën bedenken. Niet het verschil maken. Omdat je hersencapaciteit continu opgesoupeerd wordt door je obsessie met.... aardig-zijn.

Je zet jezelf voortdurend onder druk en bent doodsbang dat je door de mand zult vallen. 

Want eigenlijk ben je helemaal niet zo aardig, vind je zelf. Je schiet soms onverhoeds fel uit je slof. (Hoe zou dat toch komen?) Waarna je je natuurlijk ongelooflijk schuldig voelt en nóg aardiger wilt zijn.

Met 'wel aardig' zeg je eigenlijk 'niet zo interessant'. 

Het maakt je onopvallend. Waarom zou je jouw mening vragen? Jij vindt toch alles best. 

Eigenlijk vind je dat natuurlijk niet. En dat lekt eruit. Via je lichaamstaal, gezichtsuitdrukking, de manier waarop je iets zegt.

Die discrepantie tussen wat je zegt en uitstraalt, voelen mensen aan en vinden ze niet zo.... ehh.... aardig.

Maar stoppen met je aardigheidsverslaving is doodeng. Stop dus in het klein. Probeer het een keer, nog een keer en weer. Wees ondertussen aardig voor jezelf. Gun ook jezelf de ruimte die je zo royaal aan anderen geeft.

En verrek, blijk je nog écht aardig te zijn ook! ;-)