Tijd? Doe het weg en krijg er meer van!

Tijd is overal. Niet alleen door klokken, een horloge om je pols, de cijfers rechts bovenin je computerscherm en je agenda. We praten veel over tijd. We leven naar tijd. Alles heeft een bepaalde tijd. Vaak hebben we het gevoel dat we ergens te laat mee zijn.

Aan de ene kant is tijd een houvast. Aan de andere kant een keurslijf.

Tijd is een ordenend principe. Hoe complexer de samenleving, hoe meer je ervan nodig hebt. Aan de ervaring van tijd is echter wel te sleutelen:

• Draag geen horloge meer. Tijd is op zoveel plekken voorradig. Maar dat merk je pas als je die tijd niet meer om je pols hebt.
• Doe klokken weg. Onwillekeurig kijk je er steeds op en dat maakt je continu bewust van de tijd. Het zal je opvallen hoe vaak je er eigenlijk naar kijkt, juist als ze er niet meer hangen.
• Eet als je honger hebt. Als steeds rond 11 uur je maag rammelt, geeft je lichaam aan dat het tijd is om wat te eten. Je lichaam weet beter wanneer je iets nodig hebt dan de klok.
• Dwing jezelf die ene avond niet om dat spannende boek weg te leggen omdat het slaaptijd is. Grote kans dat het maar door je hoofd blijft spoken en je niet in slaap valt. Mentaal ben je nog te alert om te slapen, dus kun je beter genieten van verder lezen.

Ritme is heel belangrijk voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Maar dan gaat het vooral om je waak- en slaapritme en de globale indeling van je dag. Daarbinnen kun je best wat flexibeler zijn.

Minder met tijd bezig zijn = minder stress.

Je kent dat wel, dat je heerlijk bezig bent geweest, plotseling op de klok kijkt en schrikt. "O jee, is het al zó laat!"

Als we het ene doen, vinden we dat we eigenlijk het andere hadden moeten doen. Zeker als we met iets leuks bezig zijn. "Nu blijft wel de strijk liggen." "Nou ga ik weer het snoeiwerk in de tuin niet doen." Waardoor je minder geniet van wat je NU aan het doen bent.

Leven in het NU is moeilijk met de huidige overvloed aan keuzemogelijkheden.

Daardoor word je je alleen maar nog bewuster van de tijd. Die voelt beperkt als je nog zóveel wilt doen. Het legt je eerder lam dan dat je er actief van wordt. Want als je niet weet waarvoor je moet kiezen, doe je niks. Of doe je wat je doet maar half. Omdat je ondertussen denkt aan al het andere wat je ook had kunnen doen in plaats van....

Steeds met volledige aandacht doen wat je NU aan het doen bent.

Dat is ontzettend moeilijk. Voordat je het weet ben je afgeleid, denk je aan iets anders. Gaan je gedachten naar wat je hierna moet doen. Of naar iets vervelends wat gisteren gebeurd is. Maar al oefenend zul je merken dat hoe meer je in het NU leeft, hoe meer tijd je lijkt te hebben.

De tijd kan een blok aan je been zijn of een elastiek wat je uitrekt.

Allebei slijten ze en houden ze een keer op. Universele tijd is eindeloos, maar jouw levenstijd is beperkt. Alleen is spelen met een elastiekje leuker dan zeulen met een blok.