"Wat weet jij er nou van?"
Dat was een beetje de toonzetting op LinkedIn, waar mensen reageerden op mijn 'status update' met de melding dat ik dit boek aan het lezen was om het te recenseren voor o.a. managementboek.nl. Tja.
Moet je dicht bij een vuur gezeten hebben om ergens een onderbouwde mening over te hebben? Of kunnen we stellen dat de financiële crisis een symptoom is van een breder maatschappelijk probleem dat ons allemaal aangaat?
Als het gaat over fatsoen, over gewin voor enkelen ten koste van velen, zelfs ten koste van het fundament van onze samenleving, dan zijn we er toch allemaal bij betrokken? We ervaren in ieder geval de consequenties en nemen daardoor misschien ook ons eigen handelen nader onder de loep.
Het mag duidelijk zijn hoe ik er als bedrijfsfilosoof over denk. Dus. Waar gaat het boek Heartful Banking over?
De titel is veelzeggend en tevens de naam van een model wat de schrijver Owen de Vries ontwikkeld heeft. Na ruim 20 jaar in het bankwezen gewerkt te hebben is hij begin 2012 voor zichzelf begonnen. Het gaat hem namelijk niet alleen om een 'leuk model' bedenken en zijn 'geloof' in boekvorm gieten. Hij wil laten zien dat het werkt en overeind blijft in de alledaagse bancaire praktijk.
Nu kan ik hier een hele verhandeling gaan houden over hoe dat model er precies uitziet, wat de onderdelen zijn en hoe je daar structureel mee aan de slag kunt. Maar dat kan Owen de Vries echt veel beter zelf uitleggen, dus lees daarvoor gewoon zijn boek. Mij gaat het in deze om de essentie en dat is niet het model - dat is slechts een tool. Het gaat om de intenties en overtuigingen die eraan ten grondslag liggen.
Bestuderen is niet een boek uit je hoofd leren, maar ontdekken wat de schrijver het belangrijkst vindt en waarom.
Beweegredenen, motieven, interpretaties, achtergronden.... Dé waarheid bestaat niet en hoe ieder mens op zijn of haar manier de wereld uniek inkleurt, blijft eindeloos fascineren en boeien. Waarbij we structureel onderschatten hoe we beïnvloed worden door onze omgeving en de tijdgeest.
Over tijdgeest gesproken. Volgens menigeen zijn de huidige tijden niet zomaar volatiel, maar verkeren we in een heuse transitieperiode. We zitten niet in een tijdperk met veel veranderingen, maar in een verandering van tijdperk.
Na decennia van 'what's in it for me'-individualisme komt 'de samenleving' weer in beeld. Niet dat ze echt weggeweest is. We hadden dit ongekende welvaartsniveau nooit kunnen bereiken zonder de ingenieuze sociale structuur van onze maatschappij, met steeds meer technologische hoogstandjes.
De laatste decennia is er echter stuivertje gewisseld:
De samenleving ging de economie dienen in plaats van andersom.
Dat is op de lange termijn onhoudbaar. Er ontstaan structurele crisissen als niet meer een (mee)voelende samenleving, maar een (be)rekenende economie de grondslag en parameter wordt van het menselijk handelen. De financiële crisis is 'slechts' één van de vele die het fundament onder het paradigma van eindeloos door kunnen groeien, definitief wegslaat.
De enormiteit van de problematiek is overweldigend. We hebben keihard motiverende en begrijpelijke handvatten nodig, die we kunnen blijven vasthouden bij het zetten van de benodigde stappen om het tij te keren. Anders zal de toch al ruimschoots voorradige lethargie alleen maar nog meer om zich heen grijpen.
Gelukkig bezit het Heartful Banking model van Owen de Vries 'the power of simplicity'. Terwijl het doorvoeren ervan een diepgaande, integrale aanpak vanuit het hart is. Zonder te vergeten dat er simpelweg ook brood op ieders plank moet komen. Het is niet of/of, maar en/en.
Eigenlijk is het triest dat we tegen elkaar moeten zeggen dat we een solide en integere bankensector nodig hebben, waarbinnen de klant centraal staat. En 'bankensector' kun je natuurlijk ook nog eens naar believen vervangen door iets anders.
Uiteindelijk komt het allemaal neer op vertrouwen.
En dat moet je op 'gutfeeling niveau' voelen. Dat kan alleen als feitelijk gedrag overeenkomt met de (marketing) woorden. Als beloftes worden nagekomen. Als er producten en diensten ontwikkeld worden die niet alleen jou ten goede komen, maar daadwerkelijk het welzijn van de klant bevorderen. Dat is echter uiterst moeilijk als relatiegericht, menselijk en ambachtelijk bankieren ondergeschikt is gemaakt aan transactiegericht bankieren.
We moeten terug naar de basis. Een samenleving 'maak' je samen. Haar enkel gebruiken voor eigen gewin, heeft uiteindelijk ook effect op jou en je kinderen. Al heeft het er lange tijd naar uitgezien dat je er wel mee kon wegkomen, met (het stimuleren van) zelfverrijking ten koste en op kosten van de gemeenschap.
Banken weer neerzetten op de plek waar ze horen: in het hart van de samenleving. Als je het mij vraagt, is dat wat Owen de Vries wil bereiken met Heartful Banking.
Omdat ze er onderdeel van uitmaken, niet omdat ze het hart zijn. Want we kunnen alleen maar gezamenlijk zorgen voor een hart dat 'klopt', zowel letterlijk als figuurlijk.
Het mag duidelijk zijn hoe ik tegen Heartful Banking en haar pleitbezorger aankijk.
Ik herken veel van wat ook mij drijft en in beweging brengt. Om 'de doelgroep' in beweging te zetten, moet je je echter verplaatsen in wat men op dit moment het belangrijkst vindt en daarop aansluiten om stapje voor stapje verandering teweeg te brengen. Anders loop je te ver op de troepen vooruit.
Owen de Vries heeft exact dat gedaan. Hij is naast bevlogen, vooral heel nuchter en realiseert zich dat je de bancaire wereld het beste kunt overtuigen met haar eigen middelen en taal. Dus creëer een aansprekend model, onderbouw dat degelijk en vakkundig, betrek relevante professionals met aanzien erbij en maak zo overtuigend mogelijk duidelijk dat deze werkwijze simpelweg óók rendement oplevert - maar dan niet alleen nú, ook straks en in een veel bredere zin.
Je kunt een vlammend betoog houden, met bezieling vertellen waar je in gelooft en mensen zullen erdoor geraakt worden. Maar dan, wat komt daarna? Mensen komen pas daadwerkelijk in beweging als je in staat bent vanuit een bepaalde bezieling concrete handvatten aan te dragen waar men morgen mee aan de slag kan.
En dat niet alleen. Je moet de voortgang kunnen monitoren. Weten aan welke principes je beslissingen kunt toetsen. Want zeker in het begin zullen de stappen onzeker aanvoelen. Inspiratie is niet afdoende houvast voor de langere termijn - de waan van de dag trekt je zomaar van een nieuw pad af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten