Durf jij jezelf te vertrouwen?

Ik ervaar dat vertrouwen een goede remedie tegen angst is. Hoe meer vertrouwen je hebt, hoe minder angst je voelt. Natuurlijk, vertrouwen kan beschadigd worden. Maar niet alleen door anderen. Wat dacht je van jezelf?

Moraal is maar al te vaak situationeel. 

We onderschatten consequent de invloed van de omgeving en hoe hoog de druk kan oplopen. In hoeverre je in staat bent om met die druk om te gaan, is ook weer afhankelijk van allerlei factoren.

Wat een paar nachten slecht slapen met mensen kan doen. Of een paar glazen wijn.

Vertrouwen is wat mij betreft een overkoepelend, globaal iets. Want als je alle details teveel gewicht geeft, is niemand, inclusief jijzelf, te vertrouwen.

Hoe vaak ben je eigen goede voornemens niet nagekomen? 

Dingen zeggen, beloven, is zoveel eenvoudiger dan ze doen. Vertrouwen spreek je echter niet alleen uit, het herbergt ook een discipline element. Een gevoel van verplichting. Laten blijken dat je te vertrouwen bent.

Vertrouwen is de verbinding met de ander centraal stellen. 

Je realiseren dat je die compromitteert als je beloftes niet nakomt. Een betekenisvol leven, is een leven van verbinding. Verbinding is niet vrijblijvend. Maar juist daarin schuilt haar kracht.

Als de ander werkelijk betekenis heeft, wil je niets liever dan verbinding voelen. 

Verbinding die je tegelijk verplicht en vrij maakt. Want in, met en door de ander (her)ontdek je de wereld. Aan zoiets moois wil je toch graag schatplichtig zijn? Tenzij je het wilt verliezen.

Natuurlijk is niets blijvend. 

Je kunt alles zomaar verliezen. Het kan plots veranderen. Maar jezelf verbinden, is iets anders dan jezelf verliezen.

Door verbinding word je samen sterker. 

Jezelf ergens in verliezen, verzwakt. Dat ondermijnt verbinding en maakt macht een issue.

Als er macht kwesties spelen, gaat het om de ander beheersen, overheersen. 

Dat heeft niets met verbinding te maken. Als je diepgaande verbinding ervaart, voel je bijna letterlijk hoe je groeit. Inclusief groeipijnen.

Maar hoe weet je of dat wat je voelt groeipijn is of jezelf geweld aandoen?

Simpel: door het een tijdlang de kans te geven. Maar dan ook écht en niet halfslachtig. En door compassie te hebben voor jezelf als je iets nog niet durft of uit angst maar half of slecht doet.

Gun jezelf nou eens alle ruimte, alle tijd en.... alle vertrouwen.