Geniet jij ook zo van die digitale receptionistes?

Ik ben niet zo'n beller. Heb jij dat nou ook? Dat je mensen niet lastig wilt vallen. Maar soms ontkom je er niet aan. Dus daar zat ik dan, telefoon in de hand, aarzelend het nummer van de leverancier toetsend. En toen gebeurde het....

"Om u zo goed mogelijk van dienst te zijn, bieden wij u een keuzemenu aan. Optie 1 ...."

"Om mij zo goed mogelijk van dienst te zijn?!" dacht ik, terwijl inmiddels optie 4 meedogenloos rustig m'n oor binnenkwam en de nervositeit spoorslags was omgeslagen in boosheid. "M'n reet!"

Pardon, maar dat dacht ik echt, heel even maar hoor. Alhoewel, ik dacht het weer toen na mijn keuze voor '5' melodieus werd verkondigd:

"Wist u dat u de meest gestelde vragen ook op onze website kunt vinden?"

Toen vervolgens "daar al onze medewerkers op dit moment telefonisch in gesprek zijn, verwijzen wij u graag door naar onze site," klonk, resteerde nog maar één handeling. Precies wat ze willen waarschijnlijk. Ik vebrak uiterst geïrriteerd de verbinding.

Digitale receptionistes zijn maar om één reden uitgevonden: om kosten te besparen. Niet vóór de klant, maar óp de klant. Zodat je zelf lekker minder last hebt van die vragende klanten. Die zeikerds die niet goed op de site hebben gekeken.

Want weet je wel hoeveel tijd dat al die bedrijven kost, vragende klanten?!

En tijd, ja, tijd - dat kost geld he. Veel geld. Heel veel geld. Maar weet je wat nog vele malen meer geld kost?

• Medewerkers die chagrijnig worden van al die geïrriteerde klanten die het keuzemenu met oplopende ergernis doorlopen hebben. Waardoor zij nog enthousiaster hun vragen beantwoorden.
• Potentiële klanten die.... ja.... zeg het maar weer.... "M'n reet!" denken en ogenblikkelijk een concurrent bellen.
• Vaste klanten die na de zoveelste keer dat menu spuugzat zijn en overstappen naar echte mensen.
• Alle ergernis hierover die op Social Media vrijelijk geuit wordt. Maar dat deert jouw digitale receptioniste toch niet he. Weet zij veel.

Zie jij hier ook een patroon ontstaan? Iets wat verdacht veel op een vicieuze cirkel lijkt?

Terwijl je op de korte termijn kosten denkt te besparen, loop je de nodige omzet mis. En nog erger: de kans om écht contact te maken met en te leren van de mensen waar je het allemaal voor doet: je klanten.

Je weet wel, die mensen die ervoor zorgen dat je een boterham kunt eten en boodschappen kunt doen. En dat je ergens kunt wonen, in een auto rijden, op vakantie gaan. Dat soort dingen.

Wat zeg je? Dat betaal je allemaal met je eigen geld?

Waar verdien je dat 'eigen geld' dan mee? Met je werk. Ja? Dus? Geen werk zonder klanten. Oh ja! Hou vast, die gedachte! Nu, straks en voor altijd.

Ik weet waar jouw bedrijf binnenkort naar op zoek is: een vrolijke en geduldige receptionist(e)!