Is het echt waar dat mensen alleen maar uit zijn op hun eigenbelang?
Als je 'Delivering Happiness' leest, krijg je stellig de indruk van niet. Dan lijkt het alsof het gaat om samen een avontuur beleven. Iets voor elkaar over hebben. Op elkaar kunnen bouwen en vertrouwen.
Natuurlijk geeft jou dat vervolgens een fijn gevoel. Dat is dus je eigenbelang. Maar als je leest wat mensen daar allemaal voor gegeven en beleefd hebben (aan en met elkaar!). Onvoorstelbaar. Geweldig.
Vriendschap en werk gaan hand in hand.
Dat is echt wel blijven hangen na het lezen van dit boek van Tony Hsieh. Je hoort zo vaak dat je privé en zakelijk niet moet mengen. Maar de mensen die bij Zappos werken, geven dusdanig veel om elkaar en het bedrijf en haar klanten dat ze niet anders kúnnen.
Niets zo verslavend als mensen om je heen die hetzelfde wereldbeeld delen én ernaar handelen.
Zoals Tony zegt: "You've gotta love the game. To become really good, you need to live it and sleep it." Dat is dus niet van 9 tot 5. Dan ben je alleen maar aan het werk.
Bij Zappos maken ze hun droom waar. Iedere dag weer.
Stel je voor dat je daar onderdeel van uitmaakt, bijdraagt, meebouwt, uitbouwt. Krijg jij daar nou ook vlinders van in je buik?
Natuurlijk is het keihard werken. Sterker, aan een droom werken, is veel moeilijker dan 'gewoon' werken.
Als jij je hart en ziel durft mee te nemen naar je werk, staat je een hoop cynisme te wachten. Seth Godin zegt terecht: "The reason they want you to fit in is that once you do, they can ignore you."
Zeker in Nederland moet je niet te veel je hoofd boven het maaiveld uitsteken. "Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!"
Nou, ik heb besloten dat ik ontzettend, heel erg, verschrikkelijk gek ga doen! En jij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten